مشتاق دوست را از حکیم نزاری قهستانی غزل 310
1. مشتاق دوست را ره مقصد دراز نیست
تسلیم کرده را زبلا احتراز نیست
پیوند عشق را به از حکیم نزاری قهستانی غزل 311
1. پیوند عشق را به جفا انقطاع نیست
با دوست در مطالبه ی جان نزاع نیست
گر سخنی میرود از حکیم نزاری قهستانی غزل 312
1. گر سخنی میرود در حق ما باک نیست
مریم دوشیزه را باک ز ناپاک نیست
ما را اگر عدو بکشد از حکیم نزاری قهستانی غزل 313
1. ما را اگر عدو بکشد هیچ باک نیست
تسلیم وحدتیم ، در این اشتکاک نیست
اگر دوست با ما از حکیم نزاری قهستانی غزل 314
1. اگر دوست با ما بود باک نیست
طریق محبت خطرناک نیست
می ده که در خواص از حکیم نزاری قهستانی غزل 315
1. می ده که در خواص کم از سلسبیل نیست
رغم جماعتی که بر ایشان سبیل نیست
جام می پر کن که از حکیم نزاری قهستانی غزل 316
1. جام می پر کن که جز جام می ام انجام نیست
تا به کام او شوم کاین کار جز با گام نیست
بی تو ای آرام جان از حکیم نزاری قهستانی غزل 317
1. بی تو ای آرام جان یک ساعتم آرام نیست
وز تو ام حاصل به جز هجران نافرجام نسیت
محنت سرای دهر از حکیم نزاری قهستانی غزل 318
1. محنت سرای دهر چو جای مقام نیست
آسایشی در او ز حلال و حرام نیست
علم الله که دگر از حکیم نزاری قهستانی غزل 319
1. علم الله که دگر طاقت هجرانم نیست
بی وجودت فرحی در تن بی جانم نیست
مرا به صبر نمودن از حکیم نزاری قهستانی غزل 320
1. مرا به صبر نمودن ، ثبات ممکن نیست
که بی تو زنده دلان را حیات ممکن نیست
کیست کز سودای از حکیم نزاری قهستانی غزل 321
1. کیست کز سودای تو از خان و مان آواره نیست
آخر ای جان آن دلِ سنگت ز سنگ خاره نیست