ای دل بدان که درد از حکیم نزاری قهستانی غزل 203
1. ای دل بدان که درد دل تو دوای تست
بی درد دل مباش هم او مقتدای تست
قبله ی روحانی از حکیم نزاری قهستانی غزل 204
1. قبله ی روحانی ما روی تست
کعبه ی دوجهانی ما کوی تست
هر که از می توبه از حکیم نزاری قهستانی غزل 205
1. هر که از می توبه خواهد کرد تایب شد نخست
گو بیا تا من بیاموزم بدو شرط درست
آخر دور ظلم و بیدادست از حکیم نزاری قهستانی غزل 206
1. آخر دور ظلم و بیدادست
که جهان در تزلزل افتاده ست
گر تو نامحرمی از حکیم نزاری قهستانی غزل 207
1. گر تو نامحرمی ای یار بدار از ما دست
کار ما با نفس محرم عشق افتاده ست
دستم نمی دهد که از حکیم نزاری قهستانی غزل 208
1. دستم نمی دهد که بدارم ز یار دست
او پای درکشید و مرا کرد پای بست
پیر ما نعره زنان از حکیم نزاری قهستانی غزل 209
1. پیر ما نعره زنان کوزه ی دردی در دست
روز آدینه به بازار درآمد سرمست
وقت گل جام مروق از حکیم نزاری قهستانی غزل 210
1. وقت گل جام مروق نتوان داد از دست
جان من جان من الحق نتوان داد از دست
به روزگار شبی از حکیم نزاری قهستانی غزل 211
1. به روزگار شبی گر دهد وصالم دست
خروس بانگ برارد سبک نباید جست
دلی که عاشق روی از حکیم نزاری قهستانی غزل 212
1. دلی که عاشق روی نگار دلبندست
نه ممکن است که با صابریش پیوندست
خلاف وعده کردن از حکیم نزاری قهستانی غزل 213
1. خلاف وعده کردن ناپسندست
ببین کز وعده ی وصلِ تو چندست
مرا که با رگ جان از حکیم نزاری قهستانی غزل 214
1. مرا که با رگ جان شاخ مهر پیوندست
گمان مبر که دلم دل ز دوست برکندست