پیام داد به من از حکیم نزاری قهستانی غزل 1358
1. پیام داد به من هاتف سحرگاهی
که نیم شب به حمل رفت شمس از ماهی
...
هرگز نکنی به از حکیم نزاری قهستانی غزل 1359
1. هرگز نکنی به ما نگاهی
دادی ندهی به دادخواهی
...
بتی در خیمه ی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1360
1. بتی در خیمه ی دیدم چو ماهی
که بازو کرده بر رخ تکیه گاهی
...
عشق است نه هر از حکیم نزاری قهستانی غزل 1361
1. عشق است نه هر چنان که خواهی
دردست و نیازِ صبح‌گاهی
...
من ز می کی توبه از حکیم نزاری قهستانی غزل 1362
1. من ز می کی توبه کردم این چه بهتان است هی
توبه و من حاش لله توبه کی کردم ز می
...
دریغ عمر که بی‌هوده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1363
1. دریغ عمر که بی‌هوده صرف شد هی هی
من و شبی و زمانی و لحظه ای بی می
...
عشق آمد و بر هم از حکیم نزاری قهستانی غزل 1364
1. عشق آمد و بر هم زد بنیادِ شکیبایی
ای عقل درین منزل مِن بعد چه می‌پایی
...
به پای مردیِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1365
1. به پای مردیِ عقل از رهِ شکیبایی
کجا روم که محال است عقل و سودایی
...
نه صبر ماند مرا از حکیم نزاری قهستانی غزل 1366
1. نه صبر ماند مرا بی تو نه شکیبایی
خدات خصم اگر بر دلم نبخشایی
...
نه قرار داده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1367
1. نه قرار داده بودی که شبی به خلوت آیی
بگذشت روزگاری و نیامدی کجایی
...
دلم را دیده‌ام از حکیم نزاری قهستانی غزل 1368
1. دلم را دیده‌ام روز جایی و عجب جایی
خوشی بنشسته بر طاقِ دو ابروی دل‌آرایی
...
ندارم محرمِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1369
1. ندارم محرمِ رازی که پیغامی برد جایی
درین غم بنگرد رویی برین مشکل زند رایی
...