گر ز دردِ دلِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1323
1. گر ز دردِ دلِ من یک ورقی برخوانی
صورتِ حالِ من آن گه به حقیقت دانی
...
1. گر ز دردِ دلِ من یک ورقی برخوانی
صورتِ حالِ من آن گه به حقیقت دانی
...
1. اگر ز قصه ی ما یک ورق فرو خوانی
عجب ز صورتِ احوالِ ما فرو مانی
...
1. دوزخِ دنیاست تاویلِ فراقِ آن جهانی
با تو بر گفتیم یارا تا بدانی گر ندانی
...
1. باز آمدهام تشنه لبی خشک دهانی
آشفته سری در هوسِ پسته دهانی
...
1. با تو رازیست مرا از دگران پنهانی
عاشقِ زار توام ماهرخا تا دانی
...
1. مست و شوریده چنانم که ز بی خویشتنی
من توام هیچ نمیدانم اگر خود تو منی
...
1. باور نمیکنم که تو پیمان بنشکنی
زیرا که التفات به یاران نمیکنی
...
1. میبری از منِ مسکین دل و بر میشکنی
بس تو خود هیچ سخن نیست که در خونِ منی
...
1. به یک غمزه شهری پریشان کنی
به عمدا گذر گر بر ایشان کنی
...
1. شنیده ام که تو با دوستان وفا نکنی
من اعتماد ندارم که عهد می شکنی
...
1. به بوسه ای چه شود گر مضایقت نکنی
چو گویمت که بده قصد دادنت نکنی
...
1. به دل زمن بحلی گر به جان طمع نکنی
ولی اگر تو توی جان و دل ز بُن بکنی
...