هر که را دادند از حکیم نزاری قهستانی غزل 1299
1. هر که را دادند از آن خمخانه می
دستِ هشیاری بشوی از کارِ وی
...
مهر ماه آمد بیار از حکیم نزاری قهستانی غزل 1300
1. مهر ماه آمد بیار ای ماهِ مهرافزای می
از رگِ جانِ صراحی هر زمان بگشای می
...
گر به من می آورد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1301
1. گر به من می آورد باد از عرق چینش نسیمی
نیم جانی دارم ایثارش کنم زان هم به نیمی
...
ساقیا می بیار از حکیم نزاری قهستانی غزل 1302
1. ساقیا می بیار حالی می
که ندارم سرِ کجا که و کی
...
می بیار ای غلام از حکیم نزاری قهستانی غزل 1303
1. می بیار ای غلام حالی می
دفع سرما نمی‌کنی هی هی
...
الله الله بده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1304
1. الله الله بده بده می می
هیچ غفلت مکن مکن هی هی
...
بماناد آن برو از حکیم نزاری قهستانی غزل 1305
1. بماناد آن برو بالا که رشکِ سروِ بستانی
چه رشکِ سرو بستان غیرتِ خورشید تابانی
...
مرا با تو ای یار از حکیم نزاری قهستانی غزل 1306
1. مرا با تو ای یار سری‌ست جانی
نداند کسِ دیگر الا تو دانی
...
وقت نثار کردن از حکیم نزاری قهستانی غزل 1307
1. وقت نثار کردن ماییم و نیم جانی
نقدی چنین چه ارزد در حضرتِ چنانی
...
دلا گر قدرِ این از حکیم نزاری قهستانی غزل 1308
1. دلا گر قدرِ این دولت بدانی
دو دولت را دگر دولت نخوانی
...
مرا چه واقعه از حکیم نزاری قهستانی غزل 1309
1. مرا چه واقعه افتاد گر نمی‌دانی
برو بخوان زِ مقاماتِ پیر صنعانی
...
اگرت معیشتی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1310
1. اگرت معیشتی هست و کفافِ کامرانی
به مرادِ خویش برخور ز درختِ زندگانی
...