من تشنه ترم ساقی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1287
1. من تشنه ترم ساقی حالی به من آور می
تا توبه کنم باطل اکنون نکنم پس کی
...
گر نه به دست نفس از حکیم نزاری قهستانی غزل 1288
1. گر نه به دست نفس بهیمی اسیرمی
بر کاینات عالم هستی امیرمی
...
آوازه درافتاد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1289
1. آوازه درافتاد که باز آمدم از می
بهتان صریح است من و توبه کجا کی
...
گفت به من محتسب از حکیم نزاری قهستانی غزل 1290
1. گفت به من محتسب که توبه کن از می
پیر شدی توبه بعد از این نکنی کی
...
دروغ است کی کرده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1291
1. دروغ است کی کرده ام توبه از می
من و توبه از می ، ز می توبه هی هی
...
خوش بود به صبح از حکیم نزاری قهستانی غزل 1292
1. خوش بود به صبح دم زمزمه ی خروسِ می
زنده دلا نمی کنی تجربه از نشاطِ وی
...
خوش ترست از آبِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1293
1. خوش ترست از آبِ حیوان خاکِ می
زندگی زهرست بی تریاکِ می
...
خوش نیست بر طلیعه از حکیم نزاری قهستانی غزل 1294
1. خوش نیست بر طلیعه ی انوارِ بام می
هست الله الله هست بیار ای غلام می
...
ای اگر بوی بری از حکیم نزاری قهستانی غزل 1295
1. ای اگر بوی بری از نفسِ خرّمِ می
معجزِ عیسیِ مریم به تو بنماید وَی
...
خوش نبود صبح از حکیم نزاری قهستانی غزل 1296
1. خوش نبود صبح دم شاهد و صحرا و می
طوف و تماشا و عیش چنگ و دف و نای و نی
...
زاهد اگر نمی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1297
1. زاهد اگر نمی خورد اندر سه ماه می
قلّاش فارغ است بیار از پگاه می
...
دگر باره کردم از حکیم نزاری قهستانی غزل 1298
1. دگر باره کردم اعادت به می
اِلی اصلِه یَرجع کلُّ شَی
...