نه وقتی با منت بودی وصالی از نزاری غزل 1275
1. نه وقتی با منت بودی وصالی
کنونت در نمی یابم به سالی
خوب آفریدی زین سان جمالی از نزاری غزل 1276
1. خوب آفریدی زین سان جمالی
الله اکبر پاکا تعالی
غمزه ی مست صنم بابلی از نزاری غزل 1277
1. غمزه ی مست صنم بابلی
زلف پر آشوب بت غنغلی
بر آن سری که دل مستمند ما بخلی از نزاری غزل 1278
1. بر آن سری که دل مستمند ما بخلی
اگر به دل برهم از تنم به جان بحلی
فرتوت عشق را نگریزد ز بی دلی از نزاری غزل 1279
1. فرتوت عشق را نگریزد ز بی دلی
ای یار بد مگوی تو باری که عاقلی
ای در بیابان غمت سرگشته هر جایی دلی از نزاری غزل 1280
1. ای در بیابان غمت سرگشته هر جایی دلی
وا مانده در ره صد هزار افتاده در هر منزلی
دو چشم مست و دو ابروی طاق واویلی از نزاری غزل 1281
1. دو چشم مست و دو ابروی طاق واویلی
کسی ندید چنین صورتی همه معنی
آخر منم و لبی و جامی از نزاری غزل 1282
1. آخر منم و لبی و جامی
موقوف نی ام به ننگ و نامی
حرام است ار دلی داری حیاتی بی دل آرامی از نزاری غزل 1283
1. حرام است ار دلی داری حیاتی بی دل آرامی
برو یاری به دست آور که یابی از لبش کامی
می حرام است خاصه بر عامی از نزاری غزل 1284
1. می حرام است خاصه بر عامی
مرد جامی چو جم شود نامی
هر چه در پیشانیم آویخت می از نزاری غزل 1285
1. هر چه در پیشانیم آویخت می
وز ترشح در کنارم ریخت خوی
یاد آن شب ها که در خلوت به روز آوردمی از نزاری غزل 1286
1. یاد آن شب ها که در خلوت به روز آوردمی
تا طلوع مهر با آن مهربان می خوردمی