بر من چرا وساوس از حکیم نزاری قهستانی غزل 120
1. بر من چرا وساوس شیطان به قوت است
زیرا که عقل در رهر عشاق علت است
میروم سویِ خرابات از حکیم نزاری قهستانی غزل 121
1. میروم سویِ خرابات که پیرم آنجاست
جای دیگر چه کنم عذر پذیرم آنجاست
ای بهشتی به بهشت از حکیم نزاری قهستانی غزل 122
1. ای بهشتی به بهشت آی که رضوان اینجاست
تو ز جایِ دگرش میطلبی و آن اینجاست
از دلم هیچ خبر از حکیم نزاری قهستانی غزل 123
1. از دلم هیچ خبر نیست ندانم که کجاست
هر کجا هست چه آید ز چنان دل که مراست
هان کجایی که ز از حکیم نزاری قهستانی غزل 124
1. هان کجایی که ز هجرانت قیامت برخاست
فتنه بنشان که دگر باره ملامت برخاست
بس فتنه کز آن نگار از حکیم نزاری قهستانی غزل 125
1. بس فتنه کز آن نگار برخاست
آشوب ز هر دیار برخاست
همین که از برم از حکیم نزاری قهستانی غزل 126
1. همین که از برم آن سروِ سیم بر برخاست
هزار نالهء دلسوزم از جگر برخاست
قیامت آن زمان از حکیم نزاری قهستانی غزل 127
1. قیامت آن زمان از خلق برخاست
که شد حکمِ زمین با آسمان راست
آوازه آن جمال از حکیم نزاری قهستانی غزل 128
1. آوازه آن جمال برخاست
ما را طمعِ محال برخاست
باد از طرفِ شمال از حکیم نزاری قهستانی غزل 129
1. باد از طرفِ شمال برخاست
معشوقه مشک خال برخاست
دل ببردی و قیامت از حکیم نزاری قهستانی غزل 130
1. دل ببردی و قیامت ز وجودم برخاست
دل بری دل ندهی باز چنین ناید راست
یار باریک میان از حکیم نزاری قهستانی غزل 131
1. یار باریک میان تا ز کنارم برخاست
رستخیز از دل بی صبر و قرارم برخاست