سواره هر چه به از حکیم نزاری قهستانی غزل 1228
1. سواره هر چه به نظّاره گاه برگذری
به یک کرشمه چه باشد که باز پس نگری
...
گر مرا نیست به از حکیم نزاری قهستانی غزل 1229
1. گر مرا نیست به کویِ تو مجالِ گذری
به تو دارم طمع از روی عنایت نظری
...
جهان خراب شد از حکیم نزاری قهستانی غزل 1230
1. جهان خراب شد از نسبتِ پدر پسری
مکن عمارت اگر عاقلی که بر نخوری
...
عشق را ختم است از حکیم نزاری قهستانی غزل 1231
1. عشق را ختم است بر عالم سری
عشق را لایق نباشد سروری
...
چرا به جانبِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1232
1. چرا به جانبِ یاران نمی‌کند نظری
به دوستان ننمایی ز دوستی اثری
...
ترک من و آشوبِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1233
1. ترک من و آشوبِ دل خاتونِ ماه خاوری
بُغناق برگیر و بنه بر سر کلاه کافری
...
بیش ازینم نشود از حکیم نزاری قهستانی غزل 1234
1. بیش ازینم نشود از تو میسّر به صبوری
گر ترا هست مرا نیست دگر طاقتِ دوری
...
ای که غایب نیی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1235
1. ای که غایب نیی از خاطر اگر مهجوری
پرده بردار ز رخ تا کی از این مستوری
...
خوش است دردِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1236
1. خوش است دردِ جدایی و داغِ مهجوری
اگر وصال میسّر شود پس از دوری
...
ای پیرِ سال‌خورده از حکیم نزاری قهستانی غزل 1237
1. ای پیرِ سال‌خورده غمِ خود نمی‌خوری
رو خونِ رز مریز که بر خویش خون‌گری
...
گر ز شیرین‌لبی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1238
1. گر ز شیرین‌لبی کنم شوری
گو سلیمان عَفُو کن از موری
...
بر آن سرم که دگرباره از حکیم نزاری قهستانی غزل 1239
1. بر آن سرم که دگرباره در دهم صوری
صلا بگویم و عشّاق را دهم سوری
...