گر طاقت ما داری از حکیم نزاری قهستانی غزل 1216
1. گر طاقت ما داری در مستی و هشیاری
ورنه سر خود گیری به زان که دل آزاری
...
ترا خود نیست از حکیم نزاری قهستانی غزل 1217
1. ترا خود نیست راه و رسمِ یاری
که یاران را معطّل می گذاری
...
چرا سر به پیوندِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1218
1. چرا سر به پیوندِ ما در نیاری
مگر خود سرِ تنگ دستان نداری
...
باز دل دادم به از حکیم نزاری قهستانی غزل 1219
1. باز دل دادم به دستِ دل بری
سرو قدّی گل رخی نسرین بری
...
گرت بخت یارست از حکیم نزاری قهستانی غزل 1220
1. گرت بخت یارست فرمان بری
چو فرمان بری از بلا جان بری
...
ای شده مشغولِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1221
1. ای شده مشغولِ خویش هیچ گمان می بری
کاین همه سرگشتگیت هست ز تن پروری
...
بس در جفا مکوش از حکیم نزاری قهستانی غزل 1222
1. بس در جفا مکوش که از حد بمی بری
شاید اگر به جانب من بنده بنگری
...
یا رب آن ماه است از حکیم نزاری قهستانی غزل 1223
1. یا رب آن ماه است یا خورشید یا بُت یا پری
راستی را خوش جگر سوزی و چابک منظری
...
بگذر ای باد بر از حکیم نزاری قهستانی غزل 1224
1. بگذر ای باد بر اطرافِ قهستان سحری
زود باز آر به شروان و شماخی خبری
...
گر امشبم چو دوش از حکیم نزاری قهستانی غزل 1225
1. گر امشبم چو دوش به سر باز بگذری
لطف است و دل نوازی و مملوک پروری
...
هیچت افتد که از حکیم نزاری قهستانی غزل 1226
1. هیچت افتد که به ما بر گذری
وز سرِ لطف به ما در نگری
...
اگر به مصلحت از حکیم نزاری قهستانی غزل 1227
1. اگر به مصلحت از پیش دوست برگذری
چرا به گوشه ی چشم از قفا نمی نگری
...