هفت پیکر در خمسه نظامی گنجوی

1 چون خورنق به فر بهرامی روضه‌ای شد بدان دلارامی

2 کاسمان قبله زمین خواندش وافرینش بهار چین خواندش

3 آمدند از خبر شنیدن او صدهزار آدمی به دیدن او

4 هرکه می‌دیدش آفرین می‌گفت آستانش به آستین می‌رفت

1 چون سهیل جمال بهرامی از ادیم یمن ستد خامی

2 روی منذر از آن نشاط و نعیم یافت آنچ از سهیل یافت ادیم

3 گشت نعمان و منذر از هنرش این به شفقت برادر آن پدرش

4 پدری و برادری بگذار آن رهی وین غلام در همه کار

1 روزی از روضه بهشتی خویش کرد بر می روانه کشتی خویش

2 باده‌ای چند خورد سردستی سوی صحرا شد از سرمستی

3 به شکار افکنی گشاد کمند از پی گور کند گوری چند

4 از بسی گور کو به زور گرفت همه دشت استخوان گور گرفت

1 شاه روزی رسیده بود ز دشت در خورنق به خرمی می‌گشت

2 حجره‌ای خاص دید در بسته خازن از جستجوی آن رسته

3 شه در آن حجره نانهاده قدم خاصگان و خزینه‌داران هم

4 گفت این خانه قفل بسته چراست خازن خانه کو کلید کجاست

1 چون ز بهرام گور با پدرش باز گفتند منهیان خبرش

2 که به سر پنجه شیر گیر شداست شیر برنا و گرگ پیر شداست

3 شیر با او چو سگ بود به نبرد کو همی ز اژدها برآرد گرد

4 دیو بندد به خمّ خام کمند کوه ساید به زیر سم سمند

1 بس کن ای جادوی سخن پیوند سخن رفته چند گوئی چند

2 چون گل از کام خود برار نفس کام تو عطرسازی کام تو بس

3 آنچنان رفت عهد من ز نخست باکه؟ با آنکه عهد اوست درست

4 کانچه گوینده دگر گفتست ما به می خوردنیم و او خفتست

1 اول نامه بود نام خدای گمرهان را به فضل راهنمای

2 کردگار بلندی و پستی نیستی یافته به در هستی

3 ز آدمی تا به جمله جانوران وز سپهر بلند و کوه گران

4 همه را در نگارخانه جود قدرت اوست نقشبند وجود

1 چونکه خواننده خواند نامه تمام جوش آتش برآمد از بهرام

2 باز خود را به صد توانائی داد چون زیرکان شکیبائی

3 با چنان گرمیی نکرد شتاب بعد از اندیشه باز داد جواب

4 کانچه در نامه کاتبان راندند گوش کردم چو نامه بر خواندند

1 بامدادان که صبح زرین تاج کرسی از زر نهاد و تخت از عاج

2 کار داران و کار فرمایان هم قوی‌دست و هم قوی‌رایان

3 از عرب تا عجم سوار شدند سوی شیران کارزار شدند

4 شیرداران دو شیر مردم خوار یله کردند بر نشانه کار