هفت پیکر در خمسه نظامی گنجوی

1 ای جهان دیده بود خویش از تو هیچ بودی نبوده پیش از تو

2 در بدایت بدایت همه چیز در نهایت نهایت همه چیز

3 ای برآرنده سپهر بلند انجم افروز و انجمن پیوند

4 آفریننده خزاین جود مبدع و آفریدگار وجود

1 نقطه خط اولین پرگار خاتم آخر آفرینش کار

2 نوبر باغ هفت چرخ کهن دره‌التاج عقل و تاج سخن

3 کیست جز خواجه مؤید رای احمد مرسل آن رسول خدای

4 شاه پیغمبران به تیغ و به تاج تیغ او شرع و تاج او معراج

1 چون نگنجید در جهان تاجش تخت بر عرش بست معراجش

2 سر بلندیش راز پایه پست جبرئیل آمده براق به دست

3 گفت بر باد نه پی خاکی تا زمینیت گردد افلاکی

4 پاس شب را ز خیل خانه خاص توئی امشب یتاق دار خلاص

1 چون اشارت رسید پنهانی از سرا پرده سلیمانی

2 پر گرفتم چو مرغ بال گشای تا کنم بر در سلیمان جای

3 در اشارت چنان نمود برید که هلالی برآور از شب عید

4 آنچنان کز حجاب تاریکی کس نبیند در او ز باریکی

1 ای دل از این خیال سازی چند به خیالی خیال بازی چند

2 از سر این خیال درگذرم دور به ز این خیالها نظرم

3 آنچه مقصود شد در این پرگار چار فصل است به ز فصل بهار

4 اولین فصل آفرین خدای کافرینش به فضل اوست به پای

1 آنچه او هم نوست و هم کهن است سخن است و در این سخن سخن است

2 ز آفرینش نزاد مادر کن هیچ فرزند خوبتر ز سخن

3 تا نگوئی سخنوران مردند سر به آب سخن فرو بردند

4 چون بری نام هر کرا خواهی سر برآرد ز آب چون ماهی

1 ای پسر هان و هان ترا گفتم که تو بیدار شو که من خفتم

2 چون گل باغ سرمدی داری مهر نام محمدی داری

3 چون محمد شدی ز مسعودی بانک برزن به کوس محمودی

4 سکه بر نقش نیکنامی بند کز بلندی رسی به چرخ بلند

1 گوهر آمای گنج خانه راز گنج گوهر چنین گشاید باز

2 کاسمان را ترازوی دو سرست در یکی سنگ و در یکی گهرست

3 از ترازوی او جهان دو رنگ گه گهر بر سر آورد گه سنگ

4 صلب شاهان همین اثر دارد بچه یا سنگ یا گهر دارد

1 رفت منذر به اتفاق پدر بر چنین جستجوی بست کمر

2 جست جائی فراخ و ساز بلند ایمن از گرمی و گداز و گزند

3 کانچنان دز در آن دیار نبود وآنچه بد جز همان به کار نبود

4 اوستادان کار می‌جستند جای آن کارگاه می‌شستند