لیلی و مجنون در خمسه نظامی گنجوی

1 هر روز که صبح بردمیدی یوسف رخ مشرقی رسیدی

2 کردی فلک ترنج پیکر ریحانی او ترنجی از زر

3 لیلی ز سر ترنج بازی کردی ز زنخ ترنج سازی

4 زان تازه ترنج نو رسیده نظاره ترنج کف بریده

1 سلطان سریر صبح خیزان سر خیل سپاه اشک ریزان

2 متواری راه دلنوازی زنجیری کوی عشقبازی

3 قانون مغنینان بغداد بیاع معاملان فریاد

4 طبال نفیر آهنین کوس رهیان کلیسیای افسوس

1 فهرست کش نشاط این باغ بر ران سخن چنین کشد داغ

2 کانروز که مه به باغ می‌رفت چون ماه دو هفته کرده هر هفت

3 گل بر سر سرو دسته بسته بازار گلاب و گل شکسته

4 زلفین مسلسلش گره‌گیر پیچیده چو حلقه‌های زنجیر

1 لیلی پس پرده عماری در پرده‌دری ز پرده داری

2 از پرده نام و ننگ رفته در پرده نای و چنگ رفته

3 نقل دهن غزل سرایان ریحانی مغز عطر سایان

4 در پرده عاشقان خنیده زخم دف مطربان چشیده

1 گنجینه گشای این خزینه سرباز کند ز گنج سینه

2 کانروز که نوفل آن سپه راند بیننده بدو شگفت درماند

3 از زلزله مصاف خیزان شد قله بوقبیس ریزان

4 خصمان چو خروش او شنیدند در حرب شدند وصف کشیدند

1 شبگیر که چرخ لاجوردی آراست کبودیی به زردی

2 خندیدن قرص آن گل زرد آفاق به رنگ سرخ گل کرد

3 مجنون چو گل خزان رسیده می‌گشت میان آب دیده

4 زان آب که بر وی آتش افشاند کشتی چو صبا به خشک می‌راند

1 چون دید پدر که دردمند است در عالم عشق شهر بند است

2 برداشت ازو امید بهبود کان رشته تب پر از گره بود

3 گفت ای جگر و جگرخور من هم غل من و هم افسر من

4 نومیدی تو سماع کردم خود را و ترا وداع کردم

1 صاحب خبر فسانه پرداز زین قصه خبر چنین کند باز

2 کان دشت بساط کوه بالین ریحان سراچه سفالین

3 از سوک پدر چو باز پرداخت آواره به کوه و دشت می‌تاخت

4 روزی ز طریده گاه آن دشت بر خاک دیار یار بگذشت

1 سازنده ارغنون این ساز از پرده چنین برآرد آواز

2 کان مرغ به کام نارسیده از نوفلیان چو شد بریده

3 طیاره تند را شتابان می‌راند چو باد در بیابان

4 می‌خواند سرود بی‌وفائی بر نوفل و آن خلاف رائی

1 رخشنده شبی چو روز روشن رو تازه فلک چو سبز گلشن

2 از مرسله‌های زر حمایل زرین شده چرخ را شمایل

3 سیاره به دست بند خوبی بر نطع افق به پای کوبی

4 بر دیو شهاب حربه رانده لاحول ولا ز دور خوانده