لیلی و مجنون در خمسه نظامی گنجوی

1 ای چارده ساله قرة‌العین بالغ نظر علوم کونین

2 آن روز که هفت ساله بودی چون گل به چمن حواله بودی

3 و اکنون که به چارده رسیدی چون سرو بر اوج سرکشیدی

4 غافل منشین نه وقت بازیست وقت هنر است و سرفرازیست

1 ای شاه سوار ملک هستی سلطان خرد به چیره دستی

2 ای ختم پیمبران مرسل حلوای پسین و ملح اول

3 نوباوه باغ اولین صلب لشکرکش عهد آخرین تلب

4 ای حاکم کشور کفایت فرمانده فتوی ولایت

1 ساقی به کجا که می‌پرستم تا ساغر می دهد به دستم

2 آن می که چو اشک من زلالست در مذهب عاشقان حلالست

3 در می به امید آن زنم چنگ تا باز گشاید این دل تنگ

4 شیریست نشسته بر گذرگاه خواهم که ز شیر گم کنم راه

1 در نوبت بار عام دادن باید همه شهر جام دادن

2 فیاضه ابر جود گشتن ریحان همه وجود گشتن

3 باریدن بی‌دریغ چون مل خندیدن بی‌نقاب چون گل

4 هرجای چو آفتاب راندن در راه ببدره زر فشاندن

1 بر جوش دلا که وقت جوش است گویای جهان چرا خموش است

2 میدان سخن مراست امروز به زین سخنی کجاست امروز

3 اجری خور دسترنج خویشم گر محتشمم ز گنج خویشم

4 زین سحر سحرگهی که رانم مجموعه هفت سبع خوانم

1 چون گوهر سرخ صبحگاهی بنمود سپیدی از سیاهی

2 آن گوهر کان گشاده من پشت من و پشت زاده من

3 گوهر به کلاه کان برافشاند وز گوهر کان شه سخن راند

4 کاین بیکس را به عقد و پیوند درکش به پناه آن خداوند

1 ای عالم جان و جان عالم دلخوش کن آدمی و آدم

2 تاج تو ورای تاج خورشید تخت تو فزون ز تخت جمشید

3 آبادی عالم از تمامیت وآزادی مردم از غلامیت

4 مولا شده جمله ممالک توقیع ترا به (صح ذلک)

1 ای نام تو بهترین سرآغاز بی‌نام تو نامه کی کنم باز

2 ای یاد تو مونس روانم جز نام تو نیست بر زبانم

3 ای کارگشای هر چه هستند نام تو کلید هر چه بستند

4 ای هیچ خطی نگشته ز اول بی‌حجت نام تو مسجل

1 روزی به مبارکی و شادی بودم به نشاط کیقبادی

2 ابروی هلالیم گشاده دیوان نظامیم نهاده

3 آیینه بخت پیش رویم اقبال به شانه کرده مویم

4 صبح از گل سرخ دسته بسته روزم به نفس شده خجسته

1 سر خیل سپاه تاجداران سر جمله جمله شهریاران

2 خاقان جهان ملک معظم مطلق ملک الملوک عالم

3 دارنده تخت پادشاهی دارای سپیدی و سیاهی

4 صاحب جهت جلال و تمکین یعنی که جلال دولت و دین