زانجا که نگاهش بمن افتاد رود از نشاط رباعی 25
1. زانجا که نگاهش بمن افتاد رود
وز پی رومش چو آن پریزاد رود
گفتم رویش گفت نهان خواهد بود از نشاط رباعی 26
1. گفتم رویش گفت نهان خواهد بود
در مویش و مویش بمیان خواهد بود
شه نور جهان و سایه ی حق باشد از نشاط رباعی 27
1. شه نور جهان و سایه ی حق باشد
این سایه باصل خویش ملحق باشد
در حضرت دوست خسته جانی خوشتر از نشاط رباعی 28
1. در حضرت دوست خسته جانی خوشتر
آسوده دلی و بیزبانی خوشتر
سر گر نه بپای اوست بی تن خوشتر از نشاط رباعی 29
1. سر گر نه بپای اوست بی تن خوشتر
پا گر نه براه او بدامن خوشتر
ای ساقی بخت جام نصرت برگیر از نشاط رباعی 30
1. ای ساقی بخت جام نصرت برگیر
ای شاهد دولت از ظفر زیور گیر
آن دست که بود کوته از زلف تو باز از نشاط رباعی 31
1. آن دست که بود کوته از زلف تو باز
بشکست و شکسته بهتر آن زلف دراز
ای دوست گداز یار بیگانه نواز از نشاط رباعی 32
1. ای دوست گداز یار بیگانه نواز
نازی زتو و جهان جهان عجز و نیاز
رفتی بسر عشق تو پاینده هنوز از نشاط رباعی 33
1. رفتی بسر عشق تو پاینده هنوز
از دست غم تو دل پراکنده هنوز
هم شیشه ی عقل را شکستی ای نفس از نشاط رباعی 34
1. هم شیشه ی عقل را شکستی ای نفس
هم رشته ی عشق را گسستی ای نفس
از کثرت جیش خصم جستند سراغ از نشاط رباعی 35
1. از کثرت جیش خصم جستند سراغ
گفتیم به بخت شه نه ژاژ است و نه لاغ
سد بار خراب و باز آباد شدیم از نشاط رباعی 36
1. سد بار خراب و باز آباد شدیم
ای بس که غمین شدیم و بس شاد شدیم