کی شنبه من به شادمانی برخاست از نظیری رباعی 13
1. کی شنبه من به شادمانی برخاست
یا جمعه من بزم نشاطی آراست
برخیز که عشق از گرانان سیرست از نظیری رباعی 14
1. برخیز که عشق از گرانان سیرست
درتاز که پروانه درین صف شیرست
در پایه من سپهر را هستی نیست از نظیری رباعی 15
1. در پایه من سپهر را هستی نیست
در حوصله ام شراب را مستی نیست
هرشب ز خیال دیده بی خواب ترست از نظیری رباعی 16
1. هرشب ز خیال دیده بی خواب ترست
هر روز به سینه ذوق نایاب ترست
پیرایه حسن تندی خو بشکست از نظیری رباعی 17
1. پیرایه حسن تندی خو بشکست
تیر مژه در کمان ابرو بشکست
درد سر و گردن تو حرز تن تست از نظیری رباعی 18
1. درد سر و گردن تو حرز تن تست
اندوه تو صیقل دل روشن تست
یک دم که ز دردسر پریشانی داشت از نظیری رباعی 19
1. یک دم که ز دردسر پریشانی داشت
صد عربده با درد پشیمانی داشت
تا حرص درون نقش برونم آراست از نظیری رباعی 20
1. تا حرص درون نقش برونم آراست
نور سخنم فتاد اندر کم و کاست
بی چیزی احتیاج از کوی منست از نظیری رباعی 21
1. بی چیزی احتیاج از کوی منست
لب تشنگی نیاز از جوی منست
از خود تا خود به سوی جانانان راهست از نظیری رباعی 22
1. از خود تا خود به سوی جانانان راهست
این راه بسی مشکل و خوش کوتاهست
گر با غم دل خوشیم غمخوار خوشست از نظیری رباعی 23
1. گر با غم دل خوشیم غمخوار خوشست
دل خوش داریم از آنکه دلدار خوشست
گلبرگ چو گونه های الوانت نیست از نظیری رباعی 24
1. گلبرگ چو گونه های الوانت نیست
خورشید به نور دل تابانت نتیست