رباعیات در دیوان اشعار نظیری نیشابوری

1 از سینه رمیدن نفس نزدیکست آزادی این مرغ قفس نزدیکست

2 از من به هزار بال و پر بگریزد گر جان داند که با چه کس نزدیکست

1 فصلی که چمن شور در احباب انداخت مطرب سر زلف نغمه در تاب انداخت

2 بیتی بادا گر نسرودم چه عجب غم طبع مرا سفینه در آب انداخت

1 کی شنبه من به شادمانی برخاست یا جمعه من بزم نشاطی آراست

2 خوبست که ایام برافتد ورنه تا شنبه و جمعه هست این غم برخاست

1 برخیز که عشق از گرانان سیرست درتاز که پروانه درین صف شیرست

2 با عشق بقای جاودانی بخشد گر چشمه خضر اگر دم شمشیرست

1 در پایه من سپهر را هستی نیست در حوصله ام شراب را مستی نیست

2 با رتبه من چه صدر و چه صف نعال آنجا که منم بلندی و پستی نیست

1 هرشب ز خیال دیده بی خواب ترست هر روز به سینه ذوق نایاب ترست

2 زو دست که لب تشنه ببازم جان را زین چشمه که هر صباح بی آب ترست

1 پیرایه حسن تندی خو بشکست تیر مژه در کمان ابرو بشکست

2 بر قصد دلم خدنگ بی باکی را چندان بکشید پر که بازو بشکست

1 درد سر و گردن تو حرز تن تست اندوه تو صیقل دل روشن تست

2 گر ددسرس کشیده ای نیست عجب ناموش زمانه بر سر و گردن تست

1 یک دم که ز دردسر پریشانی داشت صد عربده با درد پشیمانی داشت

2 بر بستر غم خدا گران نپسندد آن سر که به تاج دولت ارزانی داشت

1 تا حرص درون نقش برونم آراست نور سخنم فتاد اندر کم و کاست

2 آرایش ظاهر رخ باطن پوشید بر آینه آب زر کنی نورزد است