ز هند و مکه ام آورده از نظیری نیشابوری قصیده 24
1. ز هند و مکه ام آورده بر در تو امل
در تو کعبه ثانی و قبله اول
هر شب بذیل صحبت جانان از نظیری نیشابوری قصیده 25
1. هر شب بذیل صحبت جانان تن آورم
وز دامنش نثار به دامن درآورم
نعت محمدی علم مغفرت از نظیری نیشابوری قصیده 26
1. نعت محمدی علم مغفرت کنم
شمعی به گور از پس مردن درآورم
بحر پر لؤلؤ معانی از نظیری نیشابوری قصیده 27
1. بحر پر لؤلؤ معانی را
مشت ارزن بها فرستادم
چو شمع صبحگهی جان از نظیری نیشابوری قصیده 28
1. چو شمع صبحگهی جان دهم به بوی نسیم
چو صبحدم به شکرخنده می شوم تسلیم
روزی چو بازمانده از نظیری نیشابوری قصیده 29
1. روزی چو بازمانده ضعیفان ز کاروان
دل واله بسیج یساق خدایگان
بردار ای زمین کف حاجت از نظیری نیشابوری قصیده 30
1. بردار ای زمین کف حاجت بر آسمان
کامد پی نظام جهان داور جهان
سیم و زر از بهر چیست از نظیری نیشابوری قصیده 31
1. سیم و زر از بهر چیست وقف کرم داشتن
بر همه کردن نثار وز همه کم داشتن
گهر فروش شناسد ز در از نظیری نیشابوری قصیده 32
1. گهر فروش شناسد ز در بها کردن
که مزد من نتواند کسی ادا کردن
خون دشت کربلا می جوشد از نظیری نیشابوری قصیده 33
1. خون دشت کربلا می جوشد از مژگان من
داغ زهرا تازه شد در کلبه احزان من
او بخرامش چو سیل ما از نظیری نیشابوری قصیده 34
1. او بخرامش چو سیل ما همه ویران او
هرچه ز ما شد خراب رفت به جولان او
برزده فصل بهار سر از نظیری نیشابوری قصیده 35
1. برزده فصل بهار سر ز گریبان او
سنبل تر ریخته طره به دامان او