بگذر از عشق که نه خطوه نه گامست اینجا از نظیری غزل 12
1. بگذر از عشق که نه خطوه نه گامست اینجا
دل به حسرت نه و بس کار تمامست اینجا
به زیر هر بن مو چشم روشنی‌ست مرا از نظیری غزل 13
1. به زیر هر بن مو چشم روشنی‌ست مرا
به روشنایی هر ذره روزنی‌ست مرا
صفا از عقده دل‌هاست آن زلف معقد را از نظیری غزل 14
1. صفا از عقده دل‌هاست آن زلف معقد را
بحمدلله که ربطی هست با مطلق مقید را
نه عدم بود و نی وجود اینجا از نظیری غزل 15
1. نه عدم بود و نی وجود اینجا
صورت وهم می نمود اینجا
طاعت ما نیست غیر از ورزش پندار ما از نظیری غزل 16
1. طاعت ما نیست غیر از ورزش پندار ما
هست استغفار ما محتاج استغفار ما
بر فلک تابد مسیحا رشته زنار ما از نظیری غزل 17
1. بر فلک تابد مسیحا رشته زنار ما
بر زمین منصور افرازد ستون دار ما
نشسته در ظلمم با قمر چه کار مرا از نظیری غزل 18
1. نشسته در ظلمم با قمر چه کار مرا
چراغ تیره شبم با سحر چه کار مرا
نگاه گم شده در راه کوی یار مرا از نظیری غزل 19
1. نگاه گم شده در راه کوی یار مرا
گسسته عقد گهر گریه در کنار مرا
چه منت از مدد روزگار بر سر ما از نظیری غزل 20
1. چه منت از مدد روزگار بر سر ما
که حسن فطرت اصلی نمود جوهر ما
دیدمش در دل نهفتم آه بی‌تأثیر را از نظیری غزل 21
1. دیدمش در دل نهفتم آه بی‌تأثیر را
در کمان از بس که دزدیدم شکستم تیر را
چند از مؤذن بشنوم توحید شرک‌آمیز را از نظیری غزل 22
1. چند از مؤذن بشنوم توحید شرک‌آمیز را
کو عشق تا یک سو نهم شرع خلاف‌انگیز را
ز بس بود دل خود کام ناسپاس مرا از نظیری غزل 23
1. ز بس بود دل خود کام ناسپاس مرا
ز روی هم رسد اندوه بی قیاس مرا