زلف تو شب قدر من و روی تو عید است از عمادالدین نسیمی غزل 25
1. زلف تو شب قدر من و روی تو عید است
وز زلف تو اندیشه ادراک بعید است
سالک عشق تو هر دم به جهان دگر است از عمادالدین نسیمی غزل 26
1. سالک عشق تو هر دم به جهان دگر است
هر نفس طالب وصلت به مکان دگر است
امشب از روی تو مجلس را ضیایی دیگر است از عمادالدین نسیمی غزل 27
1. امشب از روی تو مجلس را ضیایی دیگر است
دیده‌ها را نور و دل‌ها را صفایی دیگر است
من سر شادی ندارم با غم یارم خوش است از عمادالدین نسیمی غزل 28
1. من سر شادی ندارم با غم یارم خوش است
من مسیحا مذهبم با دیر و خمارم خوش است
گفتمش زلف تو مأوایی خوش است از عمادالدین نسیمی غزل 29
1. گفتمش زلف تو مأوایی خوش است
گفت خوبان را همه جایی خوش است
ای که از فکر تو پیوسته سرم در پیش است از عمادالدین نسیمی غزل 30
1. ای که از فکر تو پیوسته سرم در پیش است
دل من بی لب لعل نمکینت ریش است
گرچه چشم ترک مستت فتنه و ابرو بلاست از عمادالدین نسیمی غزل 31
1. گرچه چشم ترک مستت فتنه و ابرو بلاست
این چنین دلبر بلا و فتنه دیگر کجاست؟
مطلع انوار زلفت مسکن جان و دل است از عمادالدین نسیمی غزل 32
1. مطلع انوار زلفت مسکن جان و دل است
«رب انزلنی » بیان آن مبارک منزل است
سلطان غمت را دل پردرد مقام است از عمادالدین نسیمی غزل 33
1. سلطان غمت را دل پردرد مقام است
آن دل چه نشان دارد و آن مرد کدام است
مرغ عرشیم و قاف خانه ماست از عمادالدین نسیمی غزل 34
1. مرغ عرشیم و قاف خانه ماست
کن فکان فرش آشیانه ماست
نقش هستی رقم صورت کاشانه ماست از عمادالدین نسیمی غزل 35
1. نقش هستی رقم صورت کاشانه ماست
مستی کون و مکان از می و میخانه ماست