عاشقانت گرچه بسیارند، از عمادالدین نسیمی غزل 274
1. عاشقانت گرچه بسیارند، ما زانها یکی
عارف روی تو کم یابند، کم چون ما یکی
...
دم حق دمید در ما، دم از عمادالدین نسیمی غزل 275
1. دم حق دمید در ما، دم فضل لایزالی
چه مبارک است این دم ز جناب فضل عالی
...
فضل حق می‌دهدم هردم از عمادالدین نسیمی غزل 276
1. فضل حق می‌دهدم هردم از این می جامی
که ندارد چو ابد مستی او انجامی
...
گوهر دریای وحدت آدم از عمادالدین نسیمی غزل 277
1. گوهر دریای وحدت آدم است، ای آدمی
گر چو آدم سر اسما را بدانی آدمی
...
بیار ای ساقی مهوش! از عمادالدین نسیمی غزل 278
1. بیار ای ساقی مهوش! می گلرنگ روحانی
که ارزد خاتم لعلت به صد ملک سلیمانی
...
دل ما جای غم توست و از عمادالدین نسیمی غزل 279
1. دل ما جای غم توست و تو هم می‌دانی
من سگ کوی توام از چه رهم می‌رانی؟
...
به عشقت جان و دل دادم از عمادالدین نسیمی غزل 280
1. به عشقت جان و دل دادم به غم زان گشتم ارزانی
به بند زلفت افتادم از آنم در پریشانی
...
بیا ای احسن صورت! از عمادالدین نسیمی غزل 281
1. بیا ای احسن صورت! بیا ای اکمل معنی
به میدان الوهیت که داری جای این دعوی
...
زلف را بر هر دو رخ جا از عمادالدین نسیمی غزل 282
1. زلف را بر هر دو رخ جا می کنی
غارت جان، قصد دلها می کنی
...
جام شراب و ساقی زیبا از عمادالدین نسیمی غزل 283
1. جام شراب و ساقی زیبا و بانگ نی
یحیی العظام و هی رمیم بفضل حی
...
اگر میرم ز ناز نازنینی از عمادالدین نسیمی غزل 284
1. اگر میرم ز ناز نازنینی
برافشانم ز شادی آستینی
...
زهی چشم و زهی ابرو، از عمادالدین نسیمی غزل 285
1. زهی چشم و زهی ابرو، زهی روی
زهی خط و زهی خال و زهی موی
...