ای که حاجت ز در اهل ریا می طلبی از عمادالدین نسیمی غزل 262
1. ای که حاجت ز در اهل ریا می طلبی
نقد مقصود کجا و تو کجا می طلبی
گر شبی دولت به دستم زلف یار انداختی از عمادالدین نسیمی غزل 263
1. گر شبی دولت به دستم زلف یار انداختی
سایه اقبال بر من روزگار انداختی
یارب، ای سرو من! امشب در کنار کیستی؟ از عمادالدین نسیمی غزل 264
1. یارب، ای سرو من! امشب در کنار کیستی؟
دوش بودی یار من، امروز یار کیستی؟
ای ز قیام قامتت هر طرفی قیامتی از عمادالدین نسیمی غزل 265
1. ای ز قیام قامتت هر طرفی قیامتی
جز تو که دارد این چنین خوب و لطیف قامتی
ای باغ جنت از گل روی تو آیتی از عمادالدین نسیمی غزل 266
1. ای باغ جنت از گل روی تو آیتی
وصف کمال حسن تو ما لا نهایتی
ای ظاهر از مظاهر اشیا! خوش آمدی از عمادالدین نسیمی غزل 267
1. ای ظاهر از مظاهر اشیا! خوش آمدی
وی نور چشم مردم بینا! خوش آمدی
گر کنی قبله جان روی نگاری، باری از عمادالدین نسیمی غزل 268
1. گر کنی قبله جان روی نگاری، باری
ور بری عمر به سر با غم یاری، باری
منه بر مهر خوبان دل، نصیب از عقل اگر داری از عمادالدین نسیمی غزل 269
1. منه بر مهر خوبان دل، نصیب از عقل اگر داری
که خوبان مهربانی را نمی دانند و دلداری
گمان مبر که به صد جور و صد دل آزاری از عمادالدین نسیمی غزل 270
1. گمان مبر که به صد جور و صد دل آزاری
دل من از تو برنجد مگر به بیزاری
ای بر دل پردردم هردم ز تو آزاری از عمادالدین نسیمی غزل 271
1. ای بر دل پردردم هردم ز تو آزاری
کی بود و کجا باشد مثل تو دل آزاری
وصالت عمر جاوید است و بخت سعد و فیروزی از عمادالدین نسیمی غزل 272
1. وصالت عمر جاوید است و بخت سعد و فیروزی
مبارک صبح و شام آن، که شد وصل تواش روزی
با چنین رفتن، به منزل کی رسی؟ از عمادالدین نسیمی غزل 273
1. با چنین رفتن، به منزل کی رسی؟
با چنین خصلت، به حاصل کی رسی؟