از آغاز از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 1
1. از آغاز باید که دانی درست
سر مایه گوهران از نخست
مگر مردمی از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 1
1. مگر مردمی خیره دانی همی
جز این را ندانی نشانی همی
به چندان از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 3
1. به چندان فروغ و به چندان چراغ
بیاراسته چون به نوروز باغ
چراغیست از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 4
1. چراغیست مر تیره شب را بسیج
به بد تاتوانی تو هرگز مپیچ
اگر دل از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 5
1. اگر دل نخواهی که باشد نژند
نخواهی که دایم بوی مستمند
به نام از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 6
1. به نام خداوند مشکل گشای
که او هست بر نیک و بد رهنما
به فرمان از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 7
1. به فرمان دادار فیروزگر
ز رستم بشد دخت شه بارور
چو دریا از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 8
1. چو دریا دل بانو آمد به جوش
فرامرز چون شیر برزد خروش
بدانست از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 9
1. بدانست رستم که او سرکش است
که در جنگ همچون که آتش است
برفتند از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 10
1. برفتند اندوه گین هر دوان
به ایوان رستم گو پهلوان
چو بانو از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 11
1. چو بانو در آن جنگ پیکار دید
جهان بر جهان بین خود تار دید