جان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 22
1. جان بسی کندی و اندر پرده‌ای
زانک مردن اصل بد ناورده‌ای
روز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 23
1. روز عاشورا همه اهل حلب
باب انطاکیه اندر تا به شب
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 24
1. گفت آری لیک کو دور یزید
کی بدست این غم چه دیر اینجا رسید
مور از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 25
1. مور بر دانه بدان لرزان شود
که ز خرمنهای خوش اعمی بود
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 26
1. آن یکی می‌زد سحوری بر دری
درگهی بود و رواق مهتری
تن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 27
1. تن فدای خار می‌کرد آن بلال
خواجه‌اش می‌زد برای گوشمال
بعد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 28
1. بعد از آن صدیق پیش مصطفی
گفت حال آن بلال با وفا
مصطفی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 29
1. مصطفی گفتش کای اقبال‌جو
اندرین من می‌شوم انباز تو
قهقهه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 30
1. قهقهه زد آن جهود سنگ‌دل
از سر افسوس و طنز و غش و غل
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 31
1. گفت ای صدیق آخر گفتمت
که مرا انباز کن در مکرمت