لیک گر باشد طبیبش نور حق از مولانا مثنوی معنوی 45
1. لیک گر باشد طبیبش نور حق
نیست از پیری و تب نقصان و دق
نیست را بنمود هست و محتشم از مولانا مثنوی معنوی 46
1. نیست را بنمود هست و محتشم
هست را بنمود بر شکل عدم
پس پیمبر گفت بهر این طریق از مولانا مثنوی معنوی 47
1. پس پیمبر گفت بهر این طریق
باوفاتر از عمل نبود رفیق
یک سپد پر نان ترا بر فرق سر از مولانا مثنوی معنوی 48
1. یک سپد پر نان ترا بر فرق سر
تو همی خواهی لب نان در به در
هوش را توزیع کردی بر جهات از مولانا مثنوی معنوی 49
1. هوش را توزیع کردی بر جهات
می‌نیرزد تره‌ای آن ترهات
گر زلیخا بست درها هر طرف از مولانا مثنوی معنوی 50
1. گر زلیخا بست درها هر طرف
یافت یوسف هم ز جنبش منصرف
آن یکی می‌گفت من پیغامبرم از مولانا مثنوی معنوی 51
1. آن یکی می‌گفت من پیغامبرم
از همه پیغامبران فاضلترم
بلک از چفسیدگی در خان و مان از مولانا مثنوی معنوی 52
1. بلک از چفسیدگی در خان و مان
تلخشان آید شنیدن این بیان
وافیان را چون ببینی کرده سود از مولانا مثنوی معنوی 53
1. وافیان را چون ببینی کرده سود
تو چو شیطانی شوی آنجا حسود
ای دهندهٔ قوت و تمکین و ثبات از مولانا مثنوی معنوی 54
1. ای دهندهٔ قوت و تمکین و ثبات
خلق را زین بی‌ثباتی ده نجات