سر چارق را بیان کن ای ایاز از مولانا مثنوی معنوی 141
1. سر چارق را بیان کن ای ایاز
پیش چارق چیستت چندین نیاز
بود گبری در زمان بایزید از مولانا مثنوی معنوی 142
1. بود گبری در زمان بایزید
گفت او را یک مسلمان سعید
یک مؤذن داشت بس آواز بد از مولانا مثنوی معنوی 143
1. یک مؤذن داشت بس آواز بد
در میان کافرستان بانگ زد
بود مردی کدخدا او را زنی از مولانا مثنوی معنوی 144
1. بود مردی کدخدا او را زنی
سخت طناز و پلید و ره‌زنی
بود امیری خوش دلی می‌باره‌ای از مولانا مثنوی معنوی 145
1. بود امیری خوش دلی می‌باره‌ای
کهف هر مخمور و هر بیچاره‌ای
آن ضیاء دلق خوش الهام بود از مولانا مثنوی معنوی 146
1. آن ضیاء دلق خوش الهام بود
دادر آن تاج شیخ اسلام بود
میر چون آتش شد و برجست راست از مولانا مثنوی معنوی 147
1. میر چون آتش شد و برجست راست
گفت بنما خانهٔ زاهد کجاست
شاه با دلقک همی شطرنج باخت از مولانا مثنوی معنوی 148
1. شاه با دلقک همی شطرنج باخت
مات کردش زود خشم شه بتاخت
مصطفی را هجر چون بفراختی از مولانا مثنوی معنوی 149
1. مصطفی را هجر چون بفراختی
خویش را از کوه می‌انداختی
میر گفت او کیست کو سنگی زند از مولانا مثنوی معنوی 150
1. میر گفت او کیست کو سنگی زند
بر سبوی ما سبو را بشکند
آن شفیعان از دم هیهای او از مولانا مثنوی معنوی 151
1. آن شفیعان از دم هیهای او
چند بوسیدند دست و پای او