چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 120
1. چون دل آن آب زینها خالیست
عکس روها از برون در آب جست
خر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 121
1. خر بسی کوشید و او را دفع گفت
لیک جوع الکلب با خر بود جفت
جوع از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 122
1. جوع خود سلطان داروهاست هین
جوع در جان نه چنین خوارش مبین
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 123
1. آن یکی می‌خورد نان فخفره
گفت سایل چون بدین استت شره
شیخ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 124
1. شیخ می‌شد با مریدی بی‌درنگ
سوی شهری نان بدانجا بود تنگ
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 125
1. یک جزیرهٔ سبز هست اندر جهان
اندرو گاویست تنها خوش‌دهان
برد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 126
1. برد خر را روبهک تا پیش شیر
پاره‌پاره کردش آن شیر دلیر
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 127
1. آن یکی با شمع برمی‌گشت روز
گرد بازاری دلش پر عشق و سوز
مر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 128
1. مر مغی را گفت مردی کای فلان
هین مسلمان شو بباش از مؤمنان
حاش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 129
1. حاش لله ایش شاء الله کان
حاکم آمد در مکان و لامکان
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 130
1. گفت مؤمن بشنو ای جبری خطاب
آن خود گفتی نک آوردم جواب