گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 98
1. گفت روبه آن توکل نادرست
کم کسی اندر توکل ماهرست
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 99
1. گفت این معکوس می‌گویی بدان
شور و شر از طمع آید سوی جان
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 100
1. آن یکی زاهد شنود از مصطفی
که یقین آید به جان رزق از خدا
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 101
1. گفت روبه این حکایت را بهل
دستها بر کسب زن جهد المقل
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 102
1. گفت من به از توکل بر ربی
می‌ندانم در دو عالم مکسبی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 103
1. آن یکی پرسید اشتر را که هی
از کجا می‌آیی ای اقبال پی
شیخ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 104
1. شیخ نورانی ز ره آگه کند
با سخن هم نور را همره کند
کنده‌ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 105
1. کنده‌ای را لوطیی در خانه برد
سرنگون افکندش و در وی فشرد
روبه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 106
1. روبه اندر حیله پای خود فشرد
ریش خر بگرفت و آن خر را ببرد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 107
1. آن یکی در خانه‌ای در می‌گریخت
زرد رو و لب کبود و رنگ ریخت
چونک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 108
1. چونک بر کوهش بسوی مرج برد
تا کند شیرش به حمله خرد و مرد