قوم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 194
1. قوم گفتندش مکن جلدی برو
تا نگردد جامه و جانت گرو
همچو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 195
1. همچو شیطان در سپه شد صد یکم
خواند افسون که اننی جار لکم
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 196
1. گفت پیغامبر که ان فی البیان
سحرا و حق گفت آن خوش پهلوان
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 197
1. گفت ای یاران از آن دیوان نیم
که ز لا حولی ضعیف آید پیم
بنگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 198
1. بنگر اندر نخودی در دیگ چون
می‌جهد بالا چو شد ز آتش زبون
سگ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 199
1. سگ شکاری نیست او را طوق نیست
خام و ناجوشیده جز بی‌ذوق نیست
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 200
1. آن ستی گوید ورا که پیش ازین
من چو تو بودم ز اجزای زمین
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 201
1. آن غریب شهر سربالا طلب
گفت می‌خسپم درین مسجد بشب
پیش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 202
1. پیش از آنک این قصه تا مخلص رسد
دود و گندی آمد از اهل حسد
حرف از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 203
1. حرف قرآن را بدان که ظاهریست
زیر ظاهر باطنی بس قاهریست
آنک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 204
1. آنک گویند اولیا در که بوند
تا ز چشم مردمان پنهان شوند