نص از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 172
1. نص وحی روح قدسی دان یقین
وان قیاس عقل جزوی تحت این
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 173
1. بر ملولان این مکرر کردنست
نزد من عمر مکرر بردنست
اسپ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 174
1. اسپ داند بانگ و بوی شیر را
گر چه حیوانست الا نادرا
ظاهرست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 175
1. ظاهرست آثار و میوهٔ رحمتش
لیک کی داند جز او ماهیتش
نفی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 176
1. نفی آن یک چیز و اثباتش رواست
چون جهت شد مختلف نسبت دوتاست
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 177
1. گفت قایل در جهان درویش نیست
ور بود درویش آن درویش نیست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 178
1. در بخارا بندهٔ صدر جهان
متهم شد گشت از صدرش نهان
همچو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 179
1. همچو مریم گوی پیش از فوت ملک
نقش را کالعوذ بالرحمن منک
بانگ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 180
1. بانگ بر وی زد نمودار کرم
که امین حضرتم از من مرم
شمع از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 181
1. شمع مریم را بهل افروخته
که بخارا می‌رود آن سوخته
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 182
1. گفت معشوقی به عاشق کای فتی
تو به غربت دیده‌ای بس شهرها