دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 16
1. دل بدو دادند ترسایان تمام
خود چه باشد قوت تقلید عام
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 17
1. گفت لیلی را خلیفه کان توی
کز تو مجنون شد پریشان و غوی
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 18
1. آن وزیرک از حسد بودش نژاد
تا به باطل گوش و بینی باد داد
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 19
1. هر که صاحب ذوق بود از گفت او
لذتی می‌دید و تلخی جفت او
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 20
1. در میان شاه و او پیغامها
شاه را پنهان بدو آرامها
قوم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 21
1. قوم عیسی را بد اندر دار و گیر
حاکمانشان ده امیر و دو امیر
ساخت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 22
1. ساخت طوماری به نام هر یکی
نقش هر طومار دیگر مسلکی
او از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 23
1. او ز یک رنگی عیسی بو نداشت
وز مزاج خم عیسی خو نداشت
همچو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 24
1. همچو شه نادان و غافل بد وزیر
پنجه می‌زد با قدیم ناگزیر
مکر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 25
1. مکر دیگر آن وزیر از خود ببست
وعظ را بگذاشت و در خلوت نشست