اول از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 155
1. اول آن کس کین قیاسکها نمود
پیش انوار خدا ابلیس بود
1. اول آن کس کین قیاسکها نمود
پیش انوار خدا ابلیس بود
1. بشنو الفاظ حکیم پردهای
سر همانجا نه که باده خوردهای
1. چینیان گفتند ما نقاشتر
رومیان گفتند ما را کر و فر
1. گفت پیغامبر صباحی زید را
کیف اصبحت ای رفیق با صفا
1. بود لقمان پیش خواجهٔ خویشتن
در میان بندگانش خوارتن
1. این سخن پایان ندارد خیز زید
بر براق ناطقه بر بند قید
1. گفت پیغامبر که اصحابی نجوم
رهروان را شمع و شیطان را رجوم