زید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 162
1. زید را اکنون نیابی کو گریخت
جست از صف نعال و نعل ریخت
آتشی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 163
1. آتشی افتاد در عهد عمر
همچو چوب خشک می‌خورد او حجر
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 164
1. از علی آموز اخلاص عمل
شیر حق را دان مطهر از دغل
پس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 165
1. پس بگفت آن نو مسلمان ولی
از سر مستی و لذت با علی
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 166
1. گفت من تیغ از پی حق می‌زنم
بندهٔ حقم نه مامور تنم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 167
1. من چنان مردم که بر خونی خویش
نوش لطف من نشد در قهر نیش
چشم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 168
1. چشم آدم بر بلیسی کو شقی‌ست
از حقارت وز زیافت بنگریست