شاد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 88
1. شاد آمدی ای مه رو ای شادی جان شاد آ
تا بود چنین بودی تا باد چنان بادا
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 89
1. یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا
من خمره افیونم زنهار سرم مگشا
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 90
1. ای شاد که ما هستیم اندر غم تو جانا
هم محرم عشق تو هم محرم تو جانا
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 91
1. در آب فکن ساقی بط زاده آبی را
بشتاب و شتاب اولی مستان شبابی را
زهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 92
1. زهی باغ زهی باغ که بشکفت ز بالا
زهی قدر و زهی بدر تبارک و تعالی
میندیش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 93
1. میندیش میندیش که اندیشه گری‌ها
چو نفطند بسوزند ز هر بیخ تری‌ها
زهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 94
1. زهی عشق که ما راست خدایا
چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا
زهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 95
1. زهی عشق که ما راست خدایا
چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا
لب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 96
1. لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا
تا از لب دلدار شود مست و شکرخا
رفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 97
1. رفتم به سوی مصر و خریدم شکری را
خود فاش بگو یوسف زرین کمری را
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 98
1. ای از نظرت مست شده اسم و مسما
ای یوسف جان گشته ز لب‌های شکرخا