ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 952
1. ز شمس دین طرب نوبهار بازآید
نشاط بلبله و سبزه زار بازآید
سپیده از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 953
1. سپیده دم بدمید و سپیده می‌ساید
که ویس روز رخ خویش را بیاراید
فزود از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 954
1. فزود آتش من آب را خبر ببرید
اسیر می‌بردم غم ز کافرم بخرید
سلام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 955
1. سلام بر تو که سین سلام بر تو رسید
سلام گرد جهان گشت جز تو نپسندید
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 956
1. ز جان سوخته‌ام خلق را حذار کنید
که الله الله ز آتش رخان فرار کنید
هزار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 957
1. هزار جان مقدس فدای روی تو باد
که در جهان چو تو خوبی کسی ندید و نزاد
کدام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 958
1. کدام لب که از او بوی جان نمی‌آید
کدام دل که در او آن نشان نمی‌آید
اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 959
1. اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد
نشاط و عیش به باغ بقا توانی کرد
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 960
1. به حارسان نکوروی من خطاب کنید
که چشم بد را از یوسفان به خواب کنید
جهان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 961
1. جهان را بدیدم وفایی ندارد
جهان در جهان آشنایی ندارد
سحر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 962
1. سحر این دل من ز سودا چه می‌شد
از آن برق رخسار و سیما چه می‌شد
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 963
1. دل من که باشد که تو را نباشد
تن من کی باشد که فنا نباشد