چندان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 866
1. چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد
در چشم‌های مست تو نقاش چون نهاد
چندان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 867
1. چندان حلاوت و مزه و مستی و گشاد
در چشم‌های مست تو نقاش چون نهاد
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 868
1. به حرم به خود کشید و مرا آشنا ببرد
یک یک برد شما را آنک مرا ببرد
خیاط از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 869
1. خیاط روزگار به بالای هیچ مرد
پیراهنی ندوخت که آن را قبا نکرد
چشمم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 870
1. چشمم همی‌پرد مگر آن یار می‌رسد
دل می‌جهد نشانه که دلدار می‌رسد
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 871
1. آمد بهار خرم و رحمت نثار شد
سوسن چو ذوالفقار علی آبدار شد
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 872
1. این عشق جمله عاقل و بیدار می‌کشد
بی تیغ می‌برد سر و بیدار می‌کشد
خفته از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 873
1. خفته نمود دلبر گفتم ز باغ زود
شفتالوی بدزدم او خود نخفته بود
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 874
1. امروز مرده بین که چه سان زنده می‌شود
آزاد سرو بین که چه سان بنده می‌شود
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 875
1. گر عید وصل تست منم خود غلام عید
بهر تست خدمت و سجده و سلام عید
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 876
1. تا چند خرقه بردرم از بیم و از امید
درده شراب و واخرام از بیم و از امید