عشرتی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 801
1. عشرتی هست در این گوشه غنیمت دارید
دولتی هست حریفان سر دولت خارید
می‌رسد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 802
1. می‌رسد یوسف مصری همه اقرار دهید
می‌خرامد چو دو صد تنگ شکر بار دهید
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 803
1. بر سر کوی تو عقل از سر جان برخیزد
خوشتر از جان چه بود از سر آن برخیزد
صنما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 804
1. صنما گر ز خط و خال تو فرمان آرند
این دل خسته مجروح مرا جان آرند
یا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 805
1. یا رب این بوی که امروز به ما می‌آید
ز سراپرده اسرار خدا می‌آید
یا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 806
1. یا رب این بوی خوش از روضه جان می‌آید
یا نسیمیست کز آن سوی جهان می‌آید
لحظه‌ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 807
1. لحظه‌ای قصه کنان قصه تبریز کنید
لحظه‌ای قصه آن غمزه خون ریز کنید
عید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 808
1. عید بگذشت و همه خلق سوی کار شدند
همه از نرگس مخمور تو خمار شدند
طرفه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 809
1. طرفه گرمابه بانی کو ز خلوت برآید
نقش گرمابه یک یک در سجود اندرآید
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 810
1. باز شیری با شکر آمیختند
عاشقان با همدگر آمیختند
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 811
1. آن شکرپاسخ نباتم می‌دهد
و آنک کشتستم حیاتم می‌دهد