خوش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 712
1. خوش باش که هر که راز داند
داند که خوشی خوشی کشاند
ساقی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 713
1. ساقی زان می که می‌چریدند
بفزای که یارکان رسیدند
اول از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 714
1. اول نظر ار چه سرسری بود
سرمایه و اصل دلبری بود
اول از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 715
1. اول نظر ار چه سرسری بود
سرمایه و اصل دلبری بود
دیر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 716
1. دیر آمده‌ای سفر مکن زود
ای مایه هر مراد و هر سود
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 717
1. آن کس که به بندگیت آید
با او تو چنین کنی نشاید
آخر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 718
1. آخر گهر وفا ببارید
آخر سر عاشقان بخارید
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 719
1. ای اهل صبوح در چه کارید
شب می‌گذرد روا مدارید
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 720
1. از بهر چه در غم و زحیرید
وقت سفرست خر بگیرید
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 721
1. هر سینه که سیمبر ندارد
شخصی باشد که سر ندارد
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 722
1. ما مست شدیم و دل جدا شد
از ما بگریخت تا کجا شد