مطرب و نوحه گر عاشق و شوریده خوش است از مولانا غزل 416
1. مطرب و نوحه گر عاشق و شوریده خوش است
نبود بسته بود رسته و روییده خوش است
من پری زاده‌ام و خواب ندانم که کجاست از مولانا غزل 417
1. من پری زاده‌ام و خواب ندانم که کجاست
چونک شب گشت نخسپند که شب نوبت ماست
سر مپیچان و مجنبان که کنون نوبت توست از مولانا غزل 418
1. سر مپیچان و مجنبان که کنون نوبت توست
بستان جام و درآشام که آن شربت توست
بوسه‌ای داد مرا دلبر عیار و برفت از مولانا غزل 419
1. بوسه‌ای داد مرا دلبر عیار و برفت
چه شدی چونک یکی داد بدادی شش و هفت
ذوق روی ترشش بین که ز صد قند گذشت از مولانا غزل 420
1. ذوق روی ترشش بین که ز صد قند گذشت
گفت بس چند بود گفتمش از چند گذشت
ساقیا این می از انگور کدامین پشته‌ست از مولانا غزل 421
1. ساقیا این می از انگور کدامین پشته‌ست
که دل و جان حریفان ز خمار آغشته‌ست
ای که رویت چو گل و زلف تو چون شمشادست از مولانا غزل 422
1. ای که رویت چو گل و زلف تو چون شمشادست
جانم آن لحظه که غمگین تو باشم شادست
مگر این دم سر آن زلف پریشان شده است از مولانا غزل 423
1. مگر این دم سر آن زلف پریشان شده است
که چنین مشک تتاری عبرافشان شده است
دلبری و بی‌دلی اسرار ماست از مولانا غزل 424
1. دلبری و بی‌دلی اسرار ماست
کار کار ماست چون او یار ماست
عاشقان را جست و جو از خویش نیست از مولانا غزل 425
1. عاشقان را جست و جو از خویش نیست
در جهان جوینده جز او بیش نیست
غیر عشقت راه بین جستیم نیست از مولانا غزل 426
1. غیر عشقت راه بین جستیم نیست
جز نشانت همنشین جستیم نیست