هین که گردن سست کردی کو کبابت کو شرابت از مولانا غزل 383
1. هین که گردن سست کردی کو کبابت کو شرابت
هین که بس تاریک رویی ای گرفته آفتابت
عاشقان را گر چه در باطن جهانی دیگرست از مولانا غزل 384
1. عاشقان را گر چه در باطن جهانی دیگرست
عشق آن دلدار ما را ذوق و جانی دیگرست
خلق‌های خوب تو پیشت دود بعد از وفات از مولانا غزل 385
1. خلق‌های خوب تو پیشت دود بعد از وفات
همچو خاتونان مه رو می‌خرامند این صفات
چون نداری تاب دانش چشم بگشا در صفات از مولانا غزل 386
1. چون نداری تاب دانش چشم بگشا در صفات
چون نبینی بی‌جهت را نور او بین در جهات
خاک آن کس شو که آب زندگانش روشنست از مولانا غزل 387
1. خاک آن کس شو که آب زندگانش روشنست
نیم نانی دررسد تا نیم جانی در تنست
خدمت بی‌دوستی را قدر و قیمت هست نیست از مولانا غزل 388
1. خدمت بی‌دوستی را قدر و قیمت هست نیست
خدمت اندر دست هست و دوستی در دست نیست
چون دلت با من نباشد همنشینی سود نیست از مولانا غزل 389
1. چون دلت با من نباشد همنشینی سود نیست
گر چه با من می‌نشینی چون چنینی سود نیست
ساربانا اشتران بین سر به سر قطار مست از مولانا غزل 390
1. ساربانا اشتران بین سر به سر قطار مست
میر مست و خواجه مست و یار مست اغیار مست
مطربا این پرده زن کان یار ما مست آمدست از مولانا غزل 391
1. مطربا این پرده زن کان یار ما مست آمدست
وان حیات باصفای باوفا مست آمدست
گر ندید آن شادجان این گلستان را شاد چیست از مولانا غزل 392
1. گر ندید آن شادجان این گلستان را شاد چیست
گر نه لطف او بود پس عیش را بنیاد چیست
جمع باشید ای حریفان زانک وقت خواب نیست از مولانا غزل 393
1. جمع باشید ای حریفان زانک وقت خواب نیست
هر حریفی کو بخسبد والله از اصحاب نیست