هین از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 383
1. هین که گردن سست کردی کو کبابت کو شرابت
هین که بس تاریک رویی ای گرفته آفتابت
عاشقان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 384
1. عاشقان را گر چه در باطن جهانی دیگرست
عشق آن دلدار ما را ذوق و جانی دیگرست
خلق‌های از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 385
1. خلق‌های خوب تو پیشت دود بعد از وفات
همچو خاتونان مه رو می‌خرامند این صفات
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 386
1. چون نداری تاب دانش چشم بگشا در صفات
چون نبینی بی‌جهت را نور او بین در جهات
خاک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 387
1. خاک آن کس شو که آب زندگانش روشنست
نیم نانی دررسد تا نیم جانی در تنست
خدمت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 388
1. خدمت بی‌دوستی را قدر و قیمت هست نیست
خدمت اندر دست هست و دوستی در دست نیست
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 389
1. چون دلت با من نباشد همنشینی سود نیست
گر چه با من می‌نشینی چون چنینی سود نیست
ساربانا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 390
1. ساربانا اشتران بین سر به سر قطار مست
میر مست و خواجه مست و یار مست اغیار مست
مطربا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 391
1. مطربا این پرده زن کان یار ما مست آمدست
وان حیات باصفای باوفا مست آمدست
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 392
1. گر ندید آن شادجان این گلستان را شاد چیست
گر نه لطف او بود پس عیش را بنیاد چیست
جمع از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 393
1. جمع باشید ای حریفان زانک وقت خواب نیست
هر حریفی کو بخسبد والله از اصحاب نیست