من سر نخورم که سر گران‌ست از مولانا غزل 372
1. من سر نخورم که سر گران‌ست
پاچه نخورم که استخوان‌ست
گر می‌نکند لبم بیانت از مولانا غزل 373
1. گر می‌نکند لبم بیانت
سر می‌گوید به گوش جانت
پرسید کسی که ره کدامست از مولانا غزل 374
1. پرسید کسی که ره کدامست
گفتم کاین راه ترک کامست
مر عاشق را ز ره چه بیمست از مولانا غزل 375
1. مر عاشق را ز ره چه بیمست
چون همره عاشق آن قدیمست
امروز جنون نو رسیده‌ست از مولانا غزل 376
1. امروز جنون نو رسیده‌ست
زنجیر هزار دل کشیده‌ست
آن را که در آخرش خری هست از مولانا غزل 377
1. آن را که در آخرش خری هست
او را به طواف رهبری هست
ای گشته ز شاه عشق شهمات از مولانا غزل 378
1. ای گشته ز شاه عشق شهمات
در خشم مباش و در مکافات
ای کرده میان سینه غارت از مولانا غزل 379
1. ای کرده میان سینه غارت
ای جان و هزار جان شکارت
آن خواجه اگر چه تیزگوش است از مولانا غزل 380
1. آن خواجه اگر چه تیزگوش است
استیزه کن و گران فروش است
آن ره که بیامدم کدامست از مولانا غزل 381
1. آن ره که بیامدم کدامست
تا بازروم که کار خامست
ای از کرم تو کار ما راست از مولانا غزل 382
1. ای از کرم تو کار ما راست
هر جای که خرمی‌ست ما راست