ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 350
1. ز بعد وقت نومیدی امیدیست
به زیر کوری اندر سینه دیدیست
طبیب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 351
1. طبیب درد بی‌درمان کدامست
رفیق راه بی‌پایان کدامست
چو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 352
1. چو با ما یار ما امروز جفتست
بگویم آنچ هرگز کس نگفته‌ست
زهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 353
1. زهی می کاندر آن دستست هیهات
که عقل کل بدو مستست هیهات
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 354
1. ز میخانه دگربار این چه بویست
دگربار این چه شور و گفت و گویست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 355
1. در این خانه کژی ای دل گهی راست
برون رو هی که خانه خانه ماست
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 356
1. تو را در دلبری دستی تمامست
مرا در بی‌دلی درد و سقامست
چو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 357
1. چو آن کان کرم ما را شکارست
به هر دم هدیه ما را ده هزارست
نگار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 358
1. نگار خوب شکربار چونست
چراغ دیده و دیدار چونست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 359
1. در این جو دل چو دولاب خرابست
که هر سویی که گردد پیشش آبست
ایا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 360
1. ایا ساقی تویی قاضی حاجات
شرابی ده که آرد در مراعات