جان جانی و جان صد جانی از مولانا غزل 3160
1. جان جانی و جان صد جانی
می‌زنی نعره‌های پنهانی
خامشی ناطقی مگر جانی از مولانا غزل 3161
1. خامشی ناطقی مگر جانی
می‌زنی نعره‌های پنهانی
ای که مستک شدی و می‌گویی از مولانا غزل 3162
1. ای که مستک شدی و می‌گویی
تو غریبی و یا از این کویی
عشق در کفر کرد اظهاری از مولانا غزل 3163
1. عشق در کفر کرد اظهاری
بست ایمان ز ترس زناری
مست و خوشی باده کجا خورده‌ای؟ از مولانا غزل 3164
1. مست و خوشی باده کجا خورده‌ای؟
این مه نو چیست که آورده‌ای؟
جان و جهان! دوش کجا بوده‌ای از مولانا غزل 3165
1. جان و جهان! دوش کجا بوده‌ای
نی غلطم، در دل ما بوده‌ای
ای دل سرمست، کجا می‌پری؟ از مولانا غزل 3166
1. ای دل سرمست، کجا می‌پری؟
بزم تو کو؟ باده کجا می‌خوری؟
از مه من مست دو صد مشتری از مولانا غزل 3167
1. از مه من مست دو صد مشتری
غمزه او سحر دو صد سامری
یا ملک المغرب والمشرق از مولانا غزل 3168
1. یا ملک المغرب والمشرق
مثلک فی االعالم یخلق
گر نه شکار غم دلدارمی از مولانا غزل 3169
1. گر نه شکار غم دلدارمی
گردن شیر فلک افشارمی