صنما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3140
1. صنما بر همه جهان تو چو خورشید سروری
قمرا می‌رسد تو را که به خورشید بنگری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3141
1. ای خجل از تو شکر و آزادی
لایق آن وصال کو شادی
حکم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3142
1. حکم نو کن که شاه دورانی
سکه تازه زن که سلطانی
مستی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3143
1. مستی و عاشقانه می‌گویی
تو غریبی و یا از این کویی
بحر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3144
1. بحر ما را کنار بایستی
وین سفر را قرار بایستی
آوخ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3145
1. آوخ آوخ چو من وفاداری
در تمنای چون تو خون خواری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3146
1. ای دلزار محنت و بلا داری
بر خدا اعتمادها داری
ساقیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3147
1. ساقیا ساقیا روا داری
که رود روز ما به هشیاری
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3148
1. تا شدستی امیر چوگانی
ما شدستیم گوی میدانی
مستم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3149
1. مستم از باده‌های پنهانی
وز دف و چنگ و نای پنهانی
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3150
1. من مرید توام مراد تویی
من غلامم چو کیقباد تویی