من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3150
1. من مرید توام مراد تویی
من غلامم چو کیقباد تویی
چند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3151
1. چند اندر میان غوغایی
خوی کن پاره پاره تنهایی
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3152
1. گر چه تو نیم شب رسیدستی
صبح عشاق را کلیدستی
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3153
1. ز اول بامداد سر مستی
ورنه دستار کژ چرا بستی؟!
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3154
1. ز اول بامداد سرمستی
ور نه دستار کژ چرا بستی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3155
1. در غم یار یار بایستی
یا غمم را کنار بایستی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3156
1. در غم یار، یار بایستی
یا غمم را کنار بایستی
آنکه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3157
1. آنکه چون ابر خواند کف ترا
کرد بیداد بر خردمندی
رو، از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3158
1. رو، مسلم تراست بی‌کاری
چونک اندر عنایت یاری
زندگانی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3159
1. زندگانی مجلس سامی
باد در سروری و خودکامی