اخلائی! اخلائی! صفونی عند مولایی از مولانا غزل 3180
1. اخلائی! اخلائی! صفونی عند مولایی
و قولوا ان ادوایی قد استولت لافنایی
ما انصف ندمانی، لو انکر ادمانی از مولانا غزل 3181
1. ما انصف ندمانی، لو انکر ادمانی
فالقهوة من شرطی، لاالتوبة من شانی
بغداد همانست که دیدی و شنیدی از مولانا غزل 3182
1. بغداد همانست که دیدی و شنیدی
رو دلبر نوجوی، چو دربند قدیدی؟!
ای جان، چندان خوبی، نوباوهٔ یعقوبی از مولانا غزل 3183
1. ای جان، چندان خوبی، نوباوهٔ یعقوبی
خرخاشی، آشوبی، جانها را مطلوبی
کسی کو را بود خلق خدایی از مولانا غزل 3184
1. کسی کو را بود خلق خدایی
ازو یابند جانهای بقایی
عزیزی و کریم و لطف داری از مولانا غزل 3185
1. عزیزی و کریم و لطف داری
ولیکن دور شو، چون هوشیاری
بگو ای تازه رو، کم کن ملولی از مولانا غزل 3186
1. بگو ای تازه رو، کم کن ملولی
که تو رو تازه از اصل اصولی
اتی‌النیروز مسرورالجنان از مولانا غزل 3187
1. اتی‌النیروز مسرورالجنان
یحاکی لطفه لطف‌الجنان
ادر کاسی و دعنی عن فنونی از مولانا غزل 3188
1. ادر کاسی و دعنی عن فنونی
جننت فلا تحدث من جنونی