رغبت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 306
1. رغبت به عاشقان کن ای جان صدر غایب
بنشین میان مستان اینک مه و کواکب
1. رغبت به عاشقان کن ای جان صدر غایب
بنشین میان مستان اینک مه و کواکب
1. کار همه محبان همچون زرست امشب
جان همه حسودان کور و کرست امشب
1. خوابم ببستهای بگشا ای قمر نقاب
تا سجدههای شکر کند پیشت آفتاب
1. واجب کند چو عشق مرا کرد دل خراب
کاندر خرابه دل من آید آفتاب
1. بازآمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب
آورد آتشی که نمیرد به هیچ آب
1. زشت کسی کو نشد مسخره یار خوب
دست نگر پا نگر دست بزن پا بکوب
1. به جان تو که مرو از میان کار مخسب
ز عمر یک شب کم گیر و زنده دار مخسب
1. رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب
که ابر را عربان نام کردهاند رباب
1. تو را که عشق نداری تو را رواست بخسب
برو که عشق و غم او نصیب ماست بخسب
1. چشمها وا نمیشود از خواب
چشم بگشا و جمع را دریاب
1. چونک درآییم به غوغای شب
گرد برآریم ز دریای شب