تو خدای خویی تو صفات هویی از مولانا غزل 3112
1. تو خدای خویی تو صفات هویی
تو یکی نباشی تو هزارتویی
نه ز عاقلانم که ز من بگیری از مولانا غزل 3113
1. نه ز عاقلانم که ز من بگیری
خردم تو بردی، چه ز من بگیری؟!
عشق تو خواند مرا کز من چه می‌گذری از مولانا غزل 3114
1. عشق تو خواند مرا کز من چه می‌گذری
نیکو نگر که منم آن را که می‌نگری
در لطف اگر بروی شاه همه چمنی از مولانا غزل 3115
1. در لطف اگر بروی شاه همه چمنی
در قهر اگر بروی که را ز بن بکنی
دلا گر مرا تو ببینی ندانی از مولانا غزل 3116
1. دلا گر مرا تو ببینی ندانی
به جان آتشینم به رخ زعفرانی
پذیرفت این دل ز عشقت خرابی از مولانا غزل 3117
1. پذیرفت این دل ز عشقت خرابی
درآ در خرابی چو تو آفتابی
نگارا، چرا قول دشمن شنیدی؟! از مولانا غزل 3118
1. نگارا، چرا قول دشمن شنیدی؟!
چرا بهر دشمن ز چاکر بریدی؟!
نشانت کی جوید که تو بی‌نشانی از مولانا غزل 3119
1. نشانت کی جوید که تو بی‌نشانی
مکانت کی یابد که تو بی‌مکانی
اگر چه لطیفی و زیبالقایی از مولانا غزل 3120
1. اگر چه لطیفی و زیبالقایی
به جان بقا رو ز جان هوایی
هم ایثار کردی هم ایثار گفتی از مولانا غزل 3121
1. هم ایثار کردی هم ایثار گفتی
که از جور دوری و با لطف جفتی