ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3053
1. ز قیل و قال تو گر خلق بو نبردندی
ز حسرت و ز فراقت همه بمردندی
1. ز قیل و قال تو گر خلق بو نبردندی
ز حسرت و ز فراقت همه بمردندی
1. منم که کار ندارم به غیر بیکاری
دلم ز کار زمانه گرفت بیزاری
1. بیا بیا که نیابی چو ما دگر یاری
چو ما به هر دو جهان خود کجاست دلداری
1. خورانمت می جان تا دگر تو غم نخوری
چه جای غم که ز هر شادمان گرو ببری
1. اگر ز حلقه این عاشقان کران گیری
دلت بمیرد و خوی فسردگان گیری
1. ز بامداد درآورد دلبرم جامی
به ناشتاب چشانید خام را خامی
1. چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی
که عشق سلطنت است و کمال و خودکامی
1. نهان شدند معانی ز یار بیمعنی
کجا روم که نروید به پیش من دیوی
1. اگر تو یار نداری چرا طلب نکنی
وگر به یار رسیدی چرا طرب نکنی
1. اگر تو مست شرابی چرا حشر نکنی
وگر شراب نداری چرا خبر نکنی