ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3043
1. ز حد چون بگذشتی بیا بگوی که چونی
ز عشق جیب دریدی در ابتدای جنونی
1. ز حد چون بگذشتی بیا بگوی که چونی
ز عشق جیب دریدی در ابتدای جنونی
1. گهی به سینه درآیی گهی ز روح برآیی
گهی به هجر گرایی چه آفتی چه بلایی
1. من آن نیم که تو دیدی چو بینیم نشناسی
تو جز خیال نبینی که مست خواب و نعاسی
1. چو صبحدم خندیدی در بلا بندیدی
چو صیقلی غمها را ز آینه رندیدی
1. به جان تو ای طایی که سوی ما بازآیی
تو هر چه میفرمایی همه شکر میخایی
1. تو آسمان منی من زمین به حیرانی
که دم به دم ز دل من چه چیز رویانی
1. ربود عقل و دلم را جمال آن عربی
درون غمزه مستش هزار بوالعجبی
1. خدایگان جمال و خلاصه خوبی
به جان و عقل درآمد به رسم گل کوبی
1. به عاقبت بپریدی و در نهان رفتی
عجب عجب به کدامین ره از جهان رفتی
1. چه باده بود که در دور از بگه دادی
که میشکافد دور زمانه از شادی