چند دویدم سوی افندی از مولانا غزل 3033
1. چند دویدم سوی افندی
شکر که دیدم روی افندی
می‌رسد ای جان باد بهاری از مولانا غزل 3034
1. می‌رسد ای جان باد بهاری
تا سوی گلشن دست برآری
دوش همه شب دوش همه شب از مولانا غزل 3035
1. دوش همه شب دوش همه شب
گشتم من بر بام افندی
گاه چو اشتر در وحل آیی از مولانا غزل 3036
1. گاه چو اشتر در وحل آیی
گه چو شکاری در عجل آیی
به خاک پای تو ای مه هر آن شبی که بتابی از مولانا غزل 3037
1. به خاک پای تو ای مه هر آن شبی که بتابی
به جای عمر عزیزی چو عمر ما نشتابی
ببرد عقل و دلم را براق عشق معانی از مولانا غزل 3038
1. ببرد عقل و دلم را براق عشق معانی
مرا بپرس کجا برد آن طرف که ندانی
هزار جان مقدس هزار گوهر کانی از مولانا غزل 3039
1. هزار جان مقدس هزار گوهر کانی
فدای جاه و جمالت که روح بخش جهانی
چه آفتاب جمالی که از مجره گشادی از مولانا غزل 3040
1. چه آفتاب جمالی که از مجره گشادی
درون روزن عالم چو روز بخت فتادی
اگر مرا تو ندانی بپرس از شب تاری از مولانا غزل 3041
1. اگر مرا تو ندانی بپرس از شب تاری
شبست محرم عاشق گواه ناله و زاری
چو مهر عشق سلیمان به هر دو کون تو داری از مولانا غزل 3042
1. چو مهر عشق سلیمان به هر دو کون تو داری
مکش تو دامن خود را که شرط نیست بیاری